կար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կար
Ստուգաբանություն
խմբագրելկար 1
խմբագրելԳոյական
- կարելը, կարելու գործողությունը
- կարելու եղանակը՝ ձևը
- այն, ինչ որ կարում են
- կարված տեղը, կարվածք
- գրքի թերթը թելով կամ մետաղալարով պահանգակցելը
- զանազան կտորների՝ մասերի միացման տեղը
- (կզմխս․) մարմինների տարբեր անդամների միացման տեղը, կարան
- (հրտ․) բրոշյուրի կամ գրքերի թերթերը թելով կամ մետաղալարով պահանգակցելը, որը կատարվում է կարի հատուկ մեքենաներով (երբեմն ձեռքով)
կար 2
խմբագրել- (հնց․) կարողություն, զորություն, ուժ
- ձեռնհասություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- կարուձև, կարուկութ
- կարվածք
- (ժղ․) շուղալ, քռթոց
- տե՛ս կարան
Արտահայտություններ
խմբագրել- կար անել - կարել, կարելով զբաղվել
- կար դնել - (բժշկ․) վերքի բացվածքները մետաքսե թելով իրար՝ կցել կարել
- կարը քանդել - (բժշկ․) վերքը վերքը լավանալուց հետո կարված թելերը մրմնից հանել
Բաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։