Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կարաւան

վանկեր՝ կա•րա•վան

Ստուգաբանություն խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն kāravān, kārvān, պարսկերեն kārvān:

բեռնակիր անասունների խումբ, որ մեծ մասամբ անապատում կամ տափաստանում մարդիկ և բեռներ է փոխադրում
իրար հետևից ընթացող կամ ընդհանուր առաջադրանք կատարող փոխադրամիջոցների (ավտոմեքենաների, նավերի և այլնի) խումբ (փխբ․)
ինքնուրույնաբար չշարժվող մի քանի նավեր, որոնք քարշվում են քարշանավով
ճանապարհ գնացող մարդկանց ձգվող երկար խումբ (փխբ․)

Բաղադրյալ բառեր
կարավանապան կարավանապետ կարավանատուն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։