կարգով
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կար•գով
- Թբիլիսի՝ կարգով
Արտահայտություններ
խմբագրել- կարգով խոսել Ախալցխա՝ կարգին՝ շնորհքով խոսել ◆ Ծո, ի՞նչ կըսես, չեմ հասկընա, կարքով խոսե: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- կարքով վարվել Թբիլիսի՝ - հարգել, պատվել ◆ Չիս գիդի վունց ժաժ գաս, վուր մարթիք կարքով վարվին քիզ հիդ։ (Գարեգին Սևունց)
- կարգով ըլլիլ Ախալցխա՝ - ըստ կարգի կատարվել, կարգի համաձայն լինել ◆ Տաճկներուն սովորութենն է, օր ամեն պայրըմի սուլթանին նոր կնիկ կբերեն, աս ալ իրեն կարքովը գըլլի: (Հակոբ Մանանդյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։