կարիքոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑɾiˈkʰɔt]
վանկեր՝ կար•իք•ոտ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) կարիք ունեցող, կարիքավոր ◆ Այդ պահին հիշո՞ւմ է կարիքոտ իր երկրին։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։