կարկաջել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑɾkɑˈd͡ʒɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կար•կա•ջել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- միապաղաղ ձայն հանել, խոխոջալ, քրքջալ, գլգլալ (ջրի)
- ճլվլալ, ճռվողել, ծլվլալ (թռչունների)
- (փխբ․) քահ-քահ ծիծաղել, քրքջալ, կչկչալ
- (փխբ․) ձայն գալ, հնչել
- ատամները ցրտից իրար կպչել, կափկափել
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս կարկաչել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։