Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կար•կառ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. իրար վրա դիզված քարերի կույտ, քարակույտ
  2. ժայռի դուրս ցցված մաս

Ածական

  1. (հզվդ․) կարկառած, պարզած, դուրս ցցված
  2. (փխբ․) քարերի ձայնի նման, չոր, անախորժ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. քարակույտ, քարակարկառ, քարադեզ, կարկառակույտ, քաշկառ, (հնց․)` քարակաշկառ, (հզվդ․)
  2. կարկառվածք, ցցաժայռ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել