կարկատան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑɾkɑˈtɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կար•կա•տան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- զգեստի՝ կոշիկի և այլնի մաշված մասերը նորոգելու համար վրան կցված նոր նյութ (կտոր, կաշի և այլն)
- (փխբ․) որևէ գործի՝ ստեղծագործության անհաջող կերպով վերանորոգելը՝ փոխելը
- (փխբ․) ամբողջության մեջ առանձին՝ աններդաշնակ հատված՝ մաս (մասեր)
- (փխբ․) որևէ ամբողջության բաժան-բաժան եղած մասերից յուրաքանչյուրը
Հոմանիշներ
խմբագրել- փերթ, կարկատ, խրվանդ (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրել- կարկատան անել` դնել` գցել - կարկատանով նորոգել, կարկատել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։