կարկուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑɾˈkut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կարկուտ
վանկեր՝ կար•կուտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *gəgrōdo-՝ *grōd-/*grəd- «կարկուտ» արմատից. հմմտ. լատիներեն grando, հին սլավոներեն grado «կարկուտ»։
Գոյական
- մթնոլորտային տեղում՝ սառցե հատիկների ձևով, որոնք օդում սառած անձրևի կաթիլներ են
- խոսքերի՝ բառերի տարափ (փխբ․)
- գնդակների տարափ (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- կարկտահատ, կարկտահատիկ, (գվռ․)՝ խլորիկ, պոլոլ, ճլլեկ, սիլիկ, պոպոռ, պումբուռ(ն), պղպջակ, բանջարբուսակ, պիպեռ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կարկուտ թափել գլխին - մեկի վրա բարկանալով սպառնալ
- կարկտի պես վրա տալ
- արագ-արագ խոսել
- արագորեն հարձակվել՝ զարկել՝ խփել
- կարկտի պես տեղալ - շատ առատ տեղալ՝ թափվել
- կարկտի տակ ընկած - կյանքում ձախողված՝ դժբախտացած, կյանքից ծեծկված՝ դառնացած, թշվառ, դժբախտ
- կարկուտ անել՝ գալ՝ դնել - կարկուտ տեղալ, կարկտել
- կարկուտը տանել - կարկտահարությունից փչանալ, կարկտահարվել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
 |
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Կարկուտ: |