Հայերեն

խ

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կար•ճա•հա•սակ

Ստուգաբանություն

ցածրհասակ, փոքրամարմին, կարճամարմին, փոքրահասակ, կարճ, գաճաճ, թզուկ, կոտակ (ժղ․), կարճլիկ, կարճիկ, կարճուկ, կարճուլիկ, կոլոտ, կոլոտիկ, նկնահասակ, կիստուկ, պլուզ, կունդիկ, կունդլիկ, լուտուզ, կոպի, փուսլիկ, քտլիկ, թիզուկես, կարճակոթիկ, գետնի կոճակ, ◆ Երկրորդը, ընդհակառակն, ավելի կարճահասակ կարելի է համարել, քան թե միջահասակ։ (Րաֆֆի) ◆ Լևոնը մի կարճահասակ, նիհար երիտասարդ էր։ Վրթանես Փափազյան
լորիկ, գունդուկծիկ , տկռուկ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։