կարմունջ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑɾˈmund͡ʒ]
վանկեր՝ կար•մունջ
- Մուշ, Կարին, Վան, Շատախ, Սեբաստիա, Գամիրք, Մոկս՝ կամուրջ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կարմունջ կապել,
- Կարմունջ ձգել, Սեբաստիա՝
- Կարմունջ տալ, Կարին՝ Կամուրջ շինել՝ պատրաստել
- Կարմունջի տակի ջուրը փախցնել, Թբիլիսի՝ Խիստ ստախոս լինել, փչել ◆ Էնենց արա, վուր կարմնջի տակի չփախցնիս։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։