Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [kɑɾmɾt͡sʰuˈt͡sʰɛl]

վանկեր՝ կար•մ(ը)ր•ցու•ցել 

  1. Վան, Ուրմիա՝ խարովել, կրակի վրա եփել ◆ Մարեին ասա միս կարմրցուցի, արաղ, գինի լցնի շուշաներաց մեջ։ Գուրգեն Մահարի ◆ Շամամ, յէլ, խավ էփի, բրյան կարմրցու: ՄԱս

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։