կարոտականչ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑɾɔtɑˈkɑnt͡ʃʰ]

վանկեր՝ կա•րո•տա•կանչ 

Գոյական

1. (նորբ․) կարոտի կանչ ◆ «Կարոտականչ»: -Սարմեն

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։