կարուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑˈɾuk]
վանկեր՝ կա•րուկ
- Վան, Բալու, Բաղեշ՝ կարած, կարված ◆ Ծոցում կարուկ փող ունի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։