կարուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑˈɾuk]
վանկեր՝ կա•րուկ
- Վան, Բալու, Բաղեշ՝ կարած, կարված ◆ Ծոցում կարուկ փող ունի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։