կացնազեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑt͡sʰnɑˈzɛn]
վանկեր՝ կաց•նա•զեն
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) կացինով զինված (ծառերը հատելոիժւ համար) ◆ «Կացնազեն մարդու ուրվականը»։ Երկիր (թերթ) ◆ Կրկին ձմեռ կգա, և կրկին կհայտնվի կացնազեն մարդը։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։