կելք

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կելք 

կելք 1

1. Խարբերդ՝ չար ոգի, չարք, ալք, որ իբր թե խեղդում է ծննդակ կանանց

կելք 2

1. Համշեն՝ նույնն է՝ կոլք ◆ Գրագին մոդիգ էր, կելքը օդվին արից։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։