Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•կաճ 

  1. Պապեն՝ մինչև բերանը լցված խոշոր պարկ՝ տոպրակ ◆ Կեկաճ ջվալ շլկելեն ծանտր ի՞ մեկ պրտուճ փիտուրն, որ տու սկում կվախնաս։ ԱՏՍ
  2. հակառակ երեսից կարված շոր
  3. շուռ տված հագուստ
  4. եռանկյունի, շեղ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։