Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•ղալ-բ(ը)•ղալ 

  1. Վան՝ երբեմն ծիծաղել, երբեմն ճչալ (կրծքի երեխայի մասին)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. Ոչ կը կեղա, ոչ կը բղա, Վան՝ Ոչ այս է, ոչ այն, չգիտես ինչ է (նաև անվճռական մարդու մասին)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։