կեղծավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛʁt͡sɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կեղ•ծա•վոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- իր իսկական զգացմունքները կեղծող՝ դուր գալու՝ մեկի համակրանքը շահելու համար
- կեղծիքով ուրիշներին դուր գալու՝ բոլորին բարեկամ երևալու ձգտող, հաճոյամոլ
- խաբեությամբ՝ նենգությամբ մեկի համակրանքը շահելու ձգտող, երկերեսանի
Հոմանիշներ
խմբագրել- կեղծաբան, երկերեսանի, երկերես, երեսապաշտ, հաճոյամոլ, հաճոյասեր, փարիսեցի, կեղծանույշ, կեղծապաշտ, փաղաքուշ, մարդահաճ, մարդահաճո, մեղրախոս, մեղրաբերան, քաղցրախոս, շողոմ, շողոքորթ, շողոմքոր, շողոմարար, շողոմրար, շողոմաբարո, շոգմոգ, քծնող, քծնի, շնթող, եզվիտ, ճիզվիտ, (գրք․)` կեղծապարիշտ, սուտակասպաս, սուտակասպասավոր, խնկարկու, մարդելույզ, շնորհավաճառ, քաղցրապատիր, քծնաբան, կակղաբան, մեղմեխ, երկխոս, կեղծադեմ, կերպարանավոր, (գվռ․)` սոփիկ, ստկու, դագ, մամածուկ, ետևերես, երեսպարան, (ժղ․)` պիղատոս, եզան սուրբ, սուտ Քրիստոս, ներսը սատանա` դուրսը քահանա, ներսեն (ներսից) սատանա` դրսեն (դրսից) սուրբ, երկու դռան շուն (գռհկ․), շրջոնք շիտակ
- դիմակավոր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։