կեղծարարք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛʁt͡sɑˈɾɑɾkʰ]
վանկեր՝ կեղ•ծա•րարք
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) կեղիք պարունակող արարք ◆ Եթե Կովալյովն ապացուցեցի, որ նկարահանվածը կեղծիք է, ապա կեղծարարքի հեղինակների համար հետևանքները շատ լուրջ կլինեն։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։