կեղտկորուստ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɛʁtkɔˈɾust]
վանկեր՝ կեղտ•կո•րուստ
- Խարբերդ, Բալու, Դերսիմ՝ մուգ գույնի շոր, որի վրա խեղտը չի երեևում
- կեղտի մեջ կորած ◆ Ցածիկ, հողե խրճթներից դուրս եկան երեխաներ` կեղտակուր կտավե շապիկներով։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։