Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կեղտ•կո•րուստ 

  1. Խարբերդ, Բալու, Դերսիմ՝ մուգ գույնի շոր, որի վրա խեղտը չի երեևում
  2. կեղտի մեջ կորած ◆ Ցածիկ, հողե խրճթներից դուրս եկան երեխաներ` կեղտակուր կտավե շապիկներով։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։