կեղտոտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛʁtɔtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կեղտոտութիւն
վանկեր՝ կեղ•տո•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- կեղտոտ լինելը
- այն նյութը, որով մի բան կեղտոտվում է, կեղտ աղբ
- ստոր, անագ արարք, վարքագիծ (փխբ․)
- ստոր, անարգ մարդ
- հայհոյանք, անպարկեշտ խոսք
Հոմանիշներ
խմբագրել- աղտոտություն, աղտեղություն, կեղտ, աղտ, աղբ, անմաքրություն, մնտռություն (գվռ․)
- անլվայություն, անլվացություն
- անմաքարսիյություն
- տե՛ս ապականություն
- տե՛ս ստորություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։