կեյք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɛjkʰ]
վանկեր՝ կեյք
- Համշեն՝ թելով գերծելը, գերծվածք անել ◆ Ան կեյձ չիդա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։