կենալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կե•նալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- ներկա դերբայ՝ կենող, կեցող կամ կացող, հարակատար դերբայ՝ կացած և կեցած, վաղակատար դերբայ՝ կացել և կեցել, անցյալ կատարյալ՝ կեցտ կացտ
- կանգնել, կանգուն լինել (հնց․)
- կանգ առնել
- դադարել
- մի տեղում կամ մի դրության մեջ մնալ
- սպասել
- բնակվել, կանգնել (այժմ այս բայը առանձին շատ սակավ շատ գործածություն ունի, այն էլ, բանաստեղծական խոսքում կամ ժողովրդա - խոսակցական լեզվում, բայց շատ կենսունակ է հարադրությունների մեջ. անց կենալ, դեմ կենալ, վեր կենալ, թաք կենալ, մոտ կենալ, հեռու կենալ և այլն, որոնք տե՛ս առաջին բաղադրիչի տակ)
Հոմականգնելնիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։