կենա-կենա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կե•նա-կե•նա
- Կարին՝ հանկարծ, մեկ էլ, կմնա-կմնա ◆ Կենա-կենա մի հիմար բան կըսե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։