կենսաթոշակառու

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɛnsɑtʰɔʃɑkɑˈru]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կեն•սա•թո•շա•կա•ռու 

Գոյական

1. (կենսթոշ․) կենսաթոշակ ստացող անձ

Հոմանիշներ

1. թոշակառու, թոշակավոր (ժղ․)

Արտահայտություններ

1. անհատական կենսաթոշակառու

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ pensioner, pensionary, retired person գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пенсионер (ru) ‎(pensioner) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Արա Սարգսյան, Ռուբեն Մարկոսյան, Արման Ուդումյան, Կենսաթոշակային բացատրական բառարան, Երևան, «Բավիղ», 2007 — 80 էջ։