կենսաժպիտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛnsɑʒˈpit]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կեն•սա•ժ(ը)•պիտ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- ուրախ կյանք ունեցող, կյանքով ժպտացող, կենսաթրթիռ ◆ Ու երկնահաս քո բարձունքին՝ Արարատի սուրբ լանջին, Կենսաժպիտ իր շողերը պիտի ժպտան առաջին։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե´ս կենսաթրթիռ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։