Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կենսակառոյց

վանկեր՝ կեն•սա•կա•ռույց

Ստուգաբանություն

կյանք կառուցող՝ ստեղծող
կենսակերպի, բարիքների ու սովորույթների դրվածքը, հոգեկերտվածք՝ կենսակառուցվաք ◆ Ի դեպ հայերն ու հին հռոմեացիները նույն դարաշրջանի ժողովուրդներ են, այնպես որ զարմանալ պետք չէ, եթե այն ժամանակների կենսակառույցից ինչ-որ բան նրանց մոտ պահպանվել է։ Արտ. գրակ.

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․Ս․ Գալստյան, Ս․Ա․ Գալստյան, Գ․Կ․ Հովսեփյան, Ա․Գ․ Սահակյան, Լ․Ե․ Սահինյան, Նոր բառեր, Պրակ Բ (Ասողիկ), Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2016 — 184 էջ։