կենտավր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛnˈtɑvɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կենտաւր
վանկեր՝ կեն•տա•վըր
Ստուգաբանություն խմբագրել
< кентавр < հուն․ kentauros
Գոյական
- առասպելական կենդանի՝ ձիու և մարդու մարմնով, մարդաձի, ձիամարդ
- երկնակամարի հարավային կիսագնդի մեձ համաստեղություններից մեկը
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | կենտավր(ը) | կենտավրներ(ը) |
| Սեռ. | կենտավրի | կենտավրների |
| Տր. | կենտավրի(ն) | կենտավրների(ն) |
| Հայց. | կենտավր(ը) | կենտավրներ(ը) |
| Բաց. | կենտավրից | կենտավրներից |
| Գործ. | կենտավրով | կենտավրներով |
| Ներգ. | կենտավրում | կենտավրներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։