կենտգործկոմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛntɡɔɾt͡sˈkɔm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կենտ•գործ•կոմ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- կենտրոնական գործադիր կոմիտե ◆ Կենտգործկոմը շուտով նրան ներում շնորհեց։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | կենտգործկոմ(ը) | կենտգործկոմներ(ը) |
| Սեռ. | կենտգործկոմի | կենտգործկոմների |
| Տր. | կենտգործկոմի(ն) | կենտգործկոմների(ն) |
| Հայց. | կենտգործկոմ(ը) | կենտգործկոմներ(ը) |
| Բաց. | կենտգործկոմից | կենտգործկոմներից |
| Գործ. | կենտգործկոմով | կենտգործկոմներով |
| Ներգ. | կենտգործկոմում | կենտգործկոմներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։