կենտրոնաձիգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛntɾɔnɑˈd͡ziɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կեն•տրո•նա•ձիգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- շարժման ժամանակ կենտրոնին մոտեցող՝ դեպի կենտրոնը ձգվող, կենտրոնամետ, կենտրոնահակ
- (փխբ․) միասնական՝ կենտրոնական ընդհանուր գծին՝ ուղղությանը ձգտող
Հոմանիշներ
խմբագրել- կենտրոնահակ, կենտրոնամետ, կենտրոնաթեք (դեպի կենտրոն ձգվող՝ միտող)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։