Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•ռա•կապ 

  1. Վան՝ ատամներն իրար կապած (ցրտից՝ վախից) ◆ Ցրտից կեռակապ էր եղել։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։