կեռակապ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɛrɑˈkɑp]
վանկեր՝ կե•ռա•կապ
- Վան՝ ատամներն իրար կապած (ցրտից՝ վախից) ◆ Ցրտից կեռակապ էր եղել։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։