Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•ռըք 

  1. Մուշ՝ սուր հոտառություն ունեցող (անձ, կենդանի)
  2. քթի թաղանթ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։