Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•սիկ 

  1. Վան, Պապեն՝ Սալորի տեսակ, որի կորիզը միջից կարելի մաքուր հանել ◆ Ածուների եզերքը տնկվածեն ծառեր, ծիրանի, դամոնի, կեսիկ և թթու ալուչայի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։