կեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կեր
վանկեր՝ կեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *guer- «կլանել, ուտել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն giráti «կլանում է, ուտում է», հունարեն βορά՝ «կեր, ճարակ», լատիներեն vorō «կլանել, խժռել, ճարակել», ռուսերեն жерать «խժռել»։
Գոյական
- անասունների կերակուր, ուտելիք, անասնակեր, խար
- ուտելիք, սնունդ, , սննդանյութ
- ձուկ որսալու խայծ
- անտառի կամ դաշտի ուտելի պտուղ
- ուտող, հյուծող վերք, կեղ (գվռ․)
- (խոհր․) սնունդ պարունակող զանազան մթերքներ
- (գյուղտնտ․) (անտառ․) արոտ,արոտատեղ
Հոմանիշներ
խմբագրել- անասանկեր, խար, բուտ, բուծ, տած, ճարակ
- խած, խայձ
- սննդանյութ, ուտելիք, ուտելեղեն, ուտեստ, սնունդ, կերակրանյութ, կերակուր, պարեն, պարենամթերք, մթերք, նպար, նպարեղեն
- ջամբ
- կուտ
- տե՛ս կեղ
Արտահայտություններ
խմբագրել- կեր անել - կերակուր դարձնել, ուտելու բաժին դարձնել, զոհաբերել (խսկց․)
- կեր գնալ, դառնալ, լինել - կեր, կերակուր դառնալ, կուլ գնալ, զոհ դառնալ
- կեր տալ - կերակրել, կերակուր տալ
- կեր ու խում - տե՛ս կերուխում
- կեր դարձնել
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։