կերիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɛˈɾil]
վանկեր՝ կե•րիլ
- Նոր Նախիջևան, Մոկս, Սիփան՝ կարողանալ ◆ Իս չիմ կերի խանի դու.. իս կերի բանցրանամ նա ծառը գլոխ։ (Ձեռագիր) ◆ Ծանդրի, չըմ կերի շլկի։ (Ձեռագիր) ◆ Կերի՞ս պախը տավար։ ՍԾ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։