Հայերեն

վանկեր՝ կեր•հան•դակ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) անասունների կերի համար նախատեսված պիտանի հողամաս, հանդակ ◆ Բազմիցս է խոսվել բնական կերհանդակների պարարտացման, վերացանքի, ջրարբիացման և կանոնավոր պարարտացման համար։ Հայաստան (թերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել