Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կեր•մագ 

  1. Համշեն՝մանր, փոքր։ ◆ Կերմագ աղ։ (Ձեռագիր) ◆ Տեր աստված, դու սխալվել ես, որ զորեղ ծառին կերմակ պտուղ ես տվել։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։