Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կեր•մոն 

կերմոն 1

խմբագրել

Կարին, Ախալցխա՝

  1. ուտելիք, ուտելու բան, մթերք ◆ Տարեկան մեր կերմոնը երկու սոմառ գարի ալուր է։ (Ջավախեցի)
  2. անասնակեր
  3. (փխբ․) կաշառք

Արտահայտություններ

խմբագրել

կերմոն 2

խմբագրել
  1. Արաբկիր, Տարենտե՝ աղիքային ճիճու՝ որդ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։