կերմոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կեր•մոն
կերմոն 1 խմբագրել
Կարին, Ախալցխա՝
- ուտելիք, ուտելու բան, մթերք ◆ Տարեկան մեր կերմոնը երկու սոմառ գարի ալուր է։ (Ջավախեցի)
- անասնակեր
- (փխբ․) կաշառք
Արտահայտություններ խմբագրել
կերմոն 2 խմբագրել
- Արաբկիր, Տարենտե՝ աղիքային ճիճու՝ որդ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։