Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•րուցք 

  1. մենդանու դունչը դիպած և որոշ մասը կերած ուտելիք ◆ Ես կատվի կերուցքը չեմ ուտի։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Շան կերուցքը ինձ ես տալի՞ս։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։