կեցունի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կե•ցու•նի
- Նոր Նախիջևան՝ բնակելի, ապրելու ◆ Յես փիթուն քաղաքի ախտար կյունտել կանեի, կեցունի տոները վերեն կտառցունեի։ Ռափայել Պատկանյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։