կզկըզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)զ•կըզ
կզկըզ1
խմբագրել- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ կակազ, կակազող
- Սեբաստիա, Պոլիս, Պարտիզակ՝ կասկածամիտ, ամեն բան իր աչքովը տեսնել ուզող, բծախնդիր ◆ Շատ կզկըզ մարթ է։ (Ձեռագիր)
- Կարին՝ գծուծ, ժլատ
Արտահայտություններ
խմբագրելկզկըզ2
խմբագրել- Պոլիս, Պարտիզակ՝ նենագամիտ, չարամիտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։