կզկըզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)զ•կըզ
կզկըզ1 խմբագրել
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ կակազ, կակազող
- Սեբաստիա, Պոլիս, Պարտիզակ՝ կասկածամիտ, ամեն բան իր աչքովը տեսնել ուզող, բծախնդիր ◆ Շատ կզկըզ մարթ է։ (Ձեռագիր)
- Կարին՝ գծուծ, ժլատ
Արտահայտություններ խմբագրել
կզկըզ2 խմբագրել
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ նենագամիտ, չարամիտ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։