կժկուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)ժ•կուն
- Վան՝ ձայն արձակող (կժի մասին)
Արտահայտություններ
խմբագրել- կժկուն տալ
- կժի ձայն արձակել
- Վան, Պապեն՝ գոռալով մեկի վրա հարձակվել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։