Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կի 

կի 1 խմբագրել

  1. բայակերտ մասնիկ, որ համապատասխանում է կը, կու մասնիկներին ◆ Դե, գնա, կի գամ, շուտ կի գամ։
  2. Առտիալ՝ առանց բայի ցույց է տալիս դրական վերաբերմունք՝ այո, իհարկե ◆ –Հայնակ կի զրուցի՞ս։ –Կի (փոխանակ ասելու «կի զրուցիմ»)։

Արտահայտություններ խմբագրել

կի 2 խմբագրել

  1. Թբիլիսի՝ (վրացերենից փոխառյալ շաղկապ) իսկ, բայց, սակայն ◆ Քու խաթիր տուն ու տիղս թողիլ իմ, դուն կի էտենց իս ժաժ գալի հիդս։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Ինչրու հիմի մե ճրաքուե մումով յոլա էի գնում, հիմի կի մե գրվանքա կարտոփիլի մումը հերիք չէ գալի։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ խմբագրել

կի 3 խմբագրել

  1. երբ ◆ Էս պապե (հայրը) կի հիա (երբ տեսնում է) էս տղան իր անցմանեն (մահից հետո) փարանիր մըն (պիտի) զթըմցնե ու խեղճ մըն եղնա, ինչգտար քի կը խրատե, չեղնար։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

կի 4 խմբագրել

  1. Սասուն՝ կա, գոյություն ունի ◆ Ի՞շ կի։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ խմբագրել

կի 5 խմբագրել

  1. բիլիարդի գնդիկների հարվածելու ձող, խաղաձող ◆ — Իշալլա՛հ, — արտասանեց քնահարբ Մովսեսը, (բիլիարդի) կիի ծայրը դանդաղորեն կավիճելով: (Շիրվանզադե)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։