Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կին•ծա•հար 

  1. Ղարադաղ՝ վզակոթին տված
  2. (փխբ․) անպետք, փուչ ◆ Ասե, ա կինծահար, սոտ ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։