Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կին•ճ(ը)ղ 

Համշեն, Սեբաստիա՝

  1. կանեփի եղեգը՝ բունը, որ թելը հանելուց հետո գործածում են իբրև բնակարանը լուսավորելու միջոց
  2. եղեգնից պատրաստած ջուլհակի մասրա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։