կիշը-կիրող
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kiʃə kiˈɾɔʁ]
վանկեր՝ կի•շը-կի•րող
- Ղարաբաղ՝ գրող, հոգեառ ◆ Խաչանին ըխճըկերքը հյալբաթ կիշըկիրող զատեր են։ (Տմբլաչի Խաչան)
- տգեղ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։