կիսահաղորդիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kisɑhɑʁɔɾˈdit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կի•սա•հա•ղոր•դիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- առավել, միատեսակ քիմիական բաղադրություն ունեցող նյութեր, որոնք տարբերվում են իրարից մոլեյուլի մեջ պարունակվող ատոմների քանակով
- կիսով չափ հաղորդիչ հաղորդող
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | կիսահաղորդիչ(ը) | կիսահաղորդիչներ(ը) |
| Սեռ. | կիսահաղորդիչի | կիսահաղորդիչների |
| Տր. | կիսահաղորդիչի(ն) | կիսահաղորդիչների(ն) |
| Հայց. | կիսահաղորդիչ(ը) | կիսահաղորդիչներ(ը) |
| Բաց. | կիսահաղորդիչից | կիսահաղորդիչներից |
| Գործ. | կիսահաղորդիչով | կիսահաղորդիչներով |
| Ներգ. | կիսահաղորդիչում | կիսահաղորդիչներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։