կիրճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kiɾt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կիրճ
վանկեր՝ կիրճ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ կարճ-ի հետ միասին. հմմտ. խոտանասակերեն ceca «կիրճ»։
Գոյական
- նեղ անցք՝ ձոր լեռների մեջ, լեռնանցք, կապան
- (երկրբ․) լեռներում խոր և զառիթափ լանջերով հովիտ․ ի տարբերություն կանյոնի (խնձահովտի)՝ կիրճի հատակը լրիվ զբաղված չէ գետի հունով
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։