Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•լայ•կուն 

  1. Վան՝ վրան կլայեկ քսած, կլայեկած ◆ Զղզղուն աղբյուր մեջտեղ, կլայկուն թասն էլ վրեն։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։