Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•լավ 

  1. Մուշ, Մոկս՝ գեր, պարապ ◆ Կլավ ոչխար։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Կլավ նեճիրմ՝ ընգավ իմ ձեռ։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•լավ 

  1. Թբիլիսի, Նոր Ջուղա՝ գործ է ածվում հետևյալ կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Կլավ կլավի գալ, Ստամոքսի ցավից գալարվել, ոլորվել ◆ Ամբողջ գիշեր ցավից կլավ-կլավի էր գալիս։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ Գուզիս փտած ձներուկ անուշ արա, վուր փուրըտ կլավ կլավի գալ։ (Գարեգին Սևունց)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։